Stel je deze prachtige scène voor. Er is een piepklein dorpje hoog op de berghelling, te midden van geurige groene olijfgaarden die hier al sinds mensenheugenis staan. De kalkstenen dorpshuisjes, enkel bekleed met gevlekte klimopbladeren en oude mossen, staan dicht bij elkaar, alsof ze elkaar proberen te beschutten tegen de brandende schittering van de middagzon.
- De oude olijfboom, meer dan tweehonderd jaar oud, maar nog steeds trots met haar mantel van altijdgroene bladeren als een weduwensluier, staat in het centrum van het dorpsplein en zorgt voor de broodnodige koelte van de schaduw voor jong en oud die zich onder haar verdringen.
- Het is halverwege de ochtend en de dorpelingen beginnen zich onder de boom te verzamelen, zoals hun voorouders al honderden jaren doen, in dezelfde schaduw van dezelfde olijfboom.
Ze verzamelen zich om informatie uit te wisselen, om te lachen om welke mans vrouw hem heeft achtergelaten en om tranen van spijt te laten over degenen die onlangs zijn gestorven. Ze komen bijeen om rustig in de schaduw te zitten en te genieten van het gezelschap van vrienden en buren.
Wat zijn kenmerken van dorpen in Griekenland
Vlakbij de oude olijfboom ligt de dorpsbakkerij. De dorpsvrouwen, gekleed in hun traditionele jurk, verzamelen zich in het stenen huisje dat de dorpsbakkerij is, om hun vers geurende brood te kopen en de laatste roddels te ruilen. De gouden knapperige broden zijn nog steeds heet uit de houtovens.
- Elke vrouw draagt de bijzondere hoofdtooi of sjaal die haar dorp voorstelt. Ze zien eruit als exotische veelkleurige vogels als ze uit de bakkerij teruglopen naar het zonovergoten plein.
- Veel van de vrouwen breken brokken van het warme brood en genieten van de knapperigheid van de korst en de zachte zoetheid van het nieuwe brood eronder. Het meeste brood wordt gegeten voordat ze thuiskomen, maar het maakt niet uit, ze kunnen altijd teruggaan voor meer later.
Wat kun je allemaal met nieuwe dorpen in Griekenland
Sommige van de dorpsmannen zijn verzameld in de Kafeneon, hun traditionele ontmoetingsplaats voor generatie na generatie. Ze zijn allemaal hier, van Spiros, die bijna honderd jaar oud is, tot de jonge Kostas met zijn nieuwe baby. In de drukke rokerige sfeer van dit café-komt-bar-come sociaal centrum, spelen ze Tavli (Backgammon) of kaarten.
Ze drinken koffie, lachen en huilen en doen alsof ze tegen elkaar schreeuwen. Ze bespreken het weer, en de basketbalwedstrijd, en hoe ze de wereld zouden veranderen als ze een politicus waren. Vrouwen worden niet uitgesloten van deze mannelijke wereld van de Kafeneon, maar ze worden ook niet aangemoedigd. Het is al generaties lang een toevluchtsoord voor vrouwen en familie.
Dorpen in Griekenland zijn anders als Nederland
Vlakbij is de kleine dorpswinkel, die door de dorpelingen optimistisch wordt aangeduid als een supermarkt. Het draagt essentiële zaken die de dorpelingen nodig hebben, zoals kaarsen en chocoladerepen, sigaretten en aanstekers. Er staan een paar oude tafels buiten de winkel op de marmeren keien, en een paar nog oudere stoelen. Ze zijn er voor iedereen die er om geeft om een tijdje te rusten en de tijd van de dag te overbruggen. Twee bezoekers zitten buiten aan de oude tafel, met zijn verbleekte rode ginghamdoek vastgehouden met een gehavend stuk elastiek.
